|
AKTİF PİDE SALONU ALAÇAM AKTİF PİDE SALONUNDA GÖRMEK İSTEDİKLERİNİZ AGIZ TADI GİBİ GÜNLÜKLERİ BİZLER İLE PAYLAŞABİLİRSİNİZ |
|
| Forum | Üye ol | Giriş Yap |
| Forum >> BU BÖLÜMDE GAZETELERDEKİ YAZARLARIN GÜNLÜK MAKALELERİ YAYINLANMAKTADIR >> YAZAR ( Fatma Tuncer ) Geç mi kaldım? |
| Yazan | |
| aktifpidesalonu Forum Admini  |  10 Mart 2010 Çarşamba 01:27:20  7 yaşındaki oğlum hala düzgün konuşamıyor, arkadaşlarıyla uyumlu bir şekilde oynayamıyor. Söylediğimiz şeyleri tekrar ediyor, bir şeyi beş on kere söylemeden anlayamıyor, arkadaşlarına vuruyor, belli davranışları tekrar ediyor... Arkadaşlarımız okula gönderirsen düzelir dediler bu yıl ilkokula verdim ama burada da uyum sağlayamadı ve öğretmen doktora götürmemizi söyledi. Çapaya götürdük uzunca bir araştırmanın ardından oğlumun otistik olduğunu söylediler. Hamilelikte albümin çıkmıştı bu rahatsızlık acaba buna bağlı olabilir mi? Oğlum için çok üzülüyorum tedaviye başladık ama acaba geç kalmış olabilir miyiz? Tedaviyi bırakmayın Otizm, genellikle iki yaşlarında ortaya çıkan gelişimsel bir bozukluktur ve bir bütün olarak çocuğun, sosyal ve zihinsel becerilerinde ve dil gelişimindeki bozukluklarla ortaya çıkar. Yapılan araştırmalar otizmin genetik olduğu yönündedir dolayısıyla sizin hamilelikte yaşadığınız olaylarla ilgisi olabileceğini sanmıyorum. Otistik çocuklar, göz kontağı kurmakta zorlanır, başkalarıyla iletişim kurmakta güçlük çeker. Konuşma bozukluğu vardır, konuşulanları aynen tekrar etme özelliği vardır. Dikkat süresi kısadır ve ilgileri sınırlıdır. Çocuğun özellikle konuşamaması ailenin kaygılarını arttırır. Elbette her şeyde olduğu gibi, otizmde de, teşhisin erken dönemde olması çocuğun topluma uyumunu ve yardım alma aktivesini etkiler. Ama neticede siz de artık doğru adrese gitmiş ve yardım almaya başlamışsınız. Size tedaviyi bırakmamanızı ve doktorunuzun tavsiyelerini dikkate almanızı tavsiye ederim... İçim elvermiyor Üç yıl önce eşimden ayrıldım. Ailem kabul etmediğinden bir iş buldum ve çalışmaya başladım. Ama üç yaşındaki kızıma bakacak durumda değildim. İçim hiç elvermediği halde onu Çocuk Esirgeme Kurumu'na verdim. Şimdi hafta sonları ziyaretine gidiyor ve onun yanında olduğumu ifade ediyorum. Kızım arkamdan çok ağlıyor ve anne beni götür diye yalvarıyor. Şu an yanıma alsam bakacak durumda değilim, ne yapacağımı bilmiyorum. Çocuğumdan uzak da olsam ona sevgimi gösteremez miyim? FL Hayat bu..! Hiç birimiz acıya koşmak ve acıyı talep etmek istemeyiz. Ama ne yazık ki acı hayatın içinde her daim var. Bizim için biçilen hayatın içinde acıyı her zaman görüyor ve yaşıyoruz. Her şeyden önce bir anne olarak yaşadığınız acıyı anlıyor ve sizin için dua ediyorum. Her anne çocuğunun yanında olmak ve ona vakit ayırmak, ona sevgisinden vermek ister. Ana ne yazık ki her şey istediğimiz gibi olmuyor, hayat bu..! Elimizde olmayan nedenlere bağlı olarak çocuğumuzdan uzaklaşabiliyoruz. Şu an zor durumdasınız ama çocuğunuzu tekrar alma şansınız varsa, bunun için önce ekonomik durumunuzu düzelterek birlikte yaşayabileceğiniz bir ortam oluşturmanızı ve onu yanınıza almanızı tavsiye ederim. Ancak bu imkanları sağlayıncaya kadar çocuğunuzla konuşun ve " yaşadığınız yoksulluğa bağlı olarak ayrı kaldığınızı, durumunuzu düzelttikten sonra yine birlikte yaşayacağınızı, bu süre içinde kendisine her türlü desteği vereceğinizi ifade edin... |
Hemen üye olmak için burayı tıklayınız.. | |
| Sayfalar: 1 | |